-
1 wypadać
wypadać (-am) < wypaść> (wypadnę) herausfallen (z G aus D); włosy ausfallen; (nagle wybiec) hinausstürzen; herausstürzen;wypadać z ręki aus der Hand fallen;wypadło mi z głowy es ist mir entfallen;wypadać z roli fig aus der Rolle fallen;wypadać na k-o (przypadać) auf jemanden entfallen;wypadać w niedzielę auf den Sonntag fallen;wypadać w Wielkanoc auf Ostern fallen;wypadać dobrze gut ausfallen;wypadać źle schlecht ausfallen;wypadałoby (+ inf) man müsste, man sollte (+ inf);tak wypada es gehört sich so;to nie wypada es gehört sich nicht, es ziemt sich nicht;tak wypadło es ist so gekommen;może coś mu wypadło vielleicht ist ihm etwas dazwischengekommen
См. также в других словарях:
chcieć — 1. Chcąc nie chcąc «(nawet) wbrew własnej woli»: Na widok męża zeskoczyła z osła i podbiegłszy ku niemu podniosła nań swoje wielkie oczy. Chcąc nie chcąc musiał przystanąć. Z. Kossak, Przymierze. 2. Los, traf, przypadek, pech chciał, nieszczęście … Słownik frazeologiczny
chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
na — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na kierunek ruchu przestrzennego określony przez wyrażenia, w których przyimek {{/stl 7}}{{stl 8}}na {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
inaczej — 1. «w inny sposób, nie tak (samo); odmiennie» Inaczej pracować. Inaczej się urządzić. Coś wypadło trochę (nieco) inaczej. Ktoś postępuje inaczej niż wszyscy. Sprawa przedstawia się zupełnie (całkiem) inaczej. Zareagował inaczej, niż należało. ◊… … Słownik języka polskiego
ciekawie — ciekawieej 1. «z ciekawością, zaciekawieniem, zainteresowaniem» Przypatrywać się, rozglądać się ciekawie. Słuchać czegoś ciekawie. Tak ucho natężam ciekawie, że słyszałbym głos z Litwy. (Mickiewicz) 2. «interesująco, zajmująco» Mówić, opowiadać,… … Słownik języka polskiego
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
